Kendinden vazgeçmemenin tek yolu herşeyden vazgeçebilmektir.
Tren yolculuğu huzurludur ,çünkü raylar dümdüzdür ve rutin seslerle kaplı yolculukta etrafındaki insanlar sadece akıp giden telefon direkleridir.
Özgürlük kendi vücut saatinle uyanabilmek,mutluluk kafanı yastığa koyduğunda uyuyabilmektir.
Neye güldüğün aklının ,neye ağladığın kalbinin derinliğini gösterir.
Önümde durmazsan yolum sana çıkar.
Birincisi bana Brighton'da bir otelin aynasında okuduğum şu sözü hatırlattı:
YanıtlaSilThe important thing is this: To be able at any moment to sacrifice what we are for what we could become. (Charles DuBois)
Çok sevmiştim...
Aslında aynı şeyi söylemiyor. Ama yine de hatırlattı.
Kendinden vazgeçmemek için herşeyden vazgeçebilmek, olabileceklerin için olduğundan vazgeçmekten daha yüce, daha değerli. Yeni favorim sizinkisi.
favorim ilki...
YanıtlaSiltrenlere gelince... aklıma o'horton geldi, sen yazınca acaba dedim, seyrederken mi düşündü bunu ? açılış sahnesi bunu anlatıyormuş, okuyunca farkettim