Paolo ve Vittorio Taviani kardeşlerin 1984 yapımı başyapıtını sonunda gecikmiş olarak seyrettim..Üzerinden bir gece geçti ve hala etkisindeyim..
Luigi Pirandello'nun 4 öyküsünden ve bir prologdan oluşan tam 188 dakikalık müthiş bir film.Aslına bakılırsa bir de "Kuzgun " başlığı atılabilecek bir prolog var.Öyküler aslında birbirinden bağımsız görünse de hepsi Sicilya'yla ve onu bize sunan boynuna çıngırak takılmış Kuzgun'la bağlanıyor..
Her zaman olduğu gibi filmi anlatmak yerine beni etkileyen sahneler ve bazı küçük notlar ve yorumlar :
- Filmi kesin evde seyredin (zaten gösterecek sinema nerede ya..) ,tercihen her bölümden sonra bir 5-10 dakika durup kafa patlatarak..
- Kaos, Pirandello'nun doğduğu ve muhtemelen öldüğü evin, villanın herneyse onun adı..
- Prologdaki "kuzgun" çok önemli..Çünkü sadece açılışta değil tüm bölümleri sunan bir unsur ve bu kuzgunun ne olduğu konusunda yorumlara açım.Yuvasından sökülen ve Sicilya'nın üstünde uçup bize hikayeyi anlatan yazarın kendisi olabilir.
- Sade ve neredeyse şiddetli görkemiyle Sicilya görüntüleri ve Nicola Piovani'nin hem lirik hem tüyler ürpertici ve görüntüleri kavrayıp ,besleyen mükemmel müziği
- Taşlar..toplanan,atılan,inşa edilen,yıkılan,fırlatılan,yuvarlanan,kafa vurulan,duran taşlar..Taştan başka hiçbirşey yok ki..
- Toz toprağın içinde küçük bir mermer adasında duran ve etrafı şehvetli bir delilikte kutsanarak temizlenen yatak ve kutsananın kirletilmesi
- Ağanın sevgilisinin görkemli yatakta değil ayakucundaki küçük yatakta uyuması
- O kurtadam ama ben de fakirim !..
- Kapitalizm ve kilisenin sembolu olan küp..Kapitalizme vurulduğunda kilisenin ses vermesi bence sinema tarihinin en büyük buluşlarından biri.
- Kilise ve kapitalizme karsi ayinsel ayaklanma..yine taslarla ustelik!.. Kambur ve sefil, asil ve soytari "nitelikli işçi"nin önderliğinde üstelik... Kendisi sayesinde kendini tutsak alani egemene kırdırtarak
- Mezar başında saygıyla ve sessizce ölmeyi beklemek
- Pencereden içeri meyve ağacıyla giren vahşi ve güzel doğa
- Ölü annenin "güçlü olmanın anlamını" ölü elleriyle anlatması
- Ölünün ardından ağlanması onu düşünmekten değil onun artık sizi
düşünmemesindendir.Var olmak algılanmaksa eğer ,ölü olan degil yaşayan gerçek ölüdür artık, seveni tarafından algılanmadığı için
- Ve bence tüm zamanların en mükemmel sahnelerinden biri : Sünger adasindan koşarak denize inen beyazlar içindeki kalın kaşlı ve çelik gibi azmiyle bakan güzel gözlü kız
Film bence sinemaya uyarlanmamış, sinema olarak yaratılmış bir tragedya !
