Samimiyet - Kusturica üzerine serinkanlı bir eleştiri

1-) Kitleler için performans yapan biriyseniz, ister sporcu ister sanatçı isterse siyasetçi olun yuhalanmayı saygıyla kabul edeceksiniz..Alkışlarla besleniyorsanız yuhalanmak da bunun bir parçasıdır. Kabullenemiyorsanız eğer, en hafifinden olgunluk eksiğiniz vardır en ağırından ise samimiyetsizsiniz.

2-) Alkışınızı ve yuhalamanızı,övgünüzü ve yerginizi ister duygusal,ister siyasi isterse estetik/sanatsal açıdan yapabilirsiniz..Ama alkışı yalakalıktan ,yuhalamayı ise siyaseten prim yapmak amacıyla yapıyorsanız samimiyetsizsiniz

3-) İstediğiniz dine geçebilir,istediğiniz adı seçebilirsiniz ama isminizi Nemanja'ya çevirip bundan nemalandıktan sonra festivallere Emir adıyla katılmaya devam ediyorsanız samimiyetsizsiniz

4-) Yaşamınızı siyasi bir şova çevirip,1993 yılında Sırbistan'ın aşırı milliyetçi lideri Vojislav Seselj'i Belgrad'ın merkezinde, güneşin tam tepede olduğu saatte, Seselj'in seçtiği bir silahla düelloya davet ediyorsanız, 1995 yılında da Belgrad Uluslararası Film Festivali'nde Yeni Sırbistan Hakları Hareketinin lideri Nebojsa Pajkic'i yumruklayarak yere deviriyorsanız; "benim sanatıma bakın kardeşim " diyemezsiniz..O zaman samimiyetsizsiniz

Ne faşist,sahtekar,ahlaksız ,kriminal sanatçılar gördü insanoğlu bugüne kadar..Kusturica listeye bile giremez...Demem o ki esas sorun bu değil..

Benim gözümde uzun yıllardır beş para etmez Kusturica, ama iki nedenden :

1-) Samimiyetsiz olduğu için
2-) Müthiş bir sanatçıdan 1993 yılı sonrası filmleriyle bir soytarıya dönüştüğü için

Ama ben kendi adıma onu yuhalamıyorum..

Zamanında "Dolly Bell'i Anımsıyor musun ?" ve "Babam İş Gezisinde" yi çekmiş bir adama kişisel tarihim adına kıyamıyorum...

Balkanların toprağından çıkıp önce "Bal" sonra ne yazık ki "Kan" olduğu için ona sadece şunu söylüyorum Ferenc Molnar'ın Nemecek'inden esinlenerek:

git nemanja kusturica..ebediyen küçük harflerle..