Geldi geçti Sonisphere 2010 ...

Bu sene tası taragı toplayıp Avrupa'nın anlamsız bir kasabasına gitmemize gerek kalmadı çok şükür..Böylece sevgili konser dostlarım da gece yarısı uyurken suratlarına hapşırmam ya da sabaha karşı hırsız zannederek höykürmek suretiyle üzerlerine atlamam gibi güzel tecrübeler yaşamak zorunda kalmadılar..

Siyabend sağolsun Sonisphere 2010 Istanbul'a allah ne verdiyse toplayıp getirdi..Rahmetli Dio 'nun vefatı yüzünden Heaven&Hell gelmedi ama bu vesileyle eski toprak Accept'i dinleme şansına sahip olduk..

Cuma akşamı abuk uluslararası toplantıdan koştura koştura konsere yetiştim bavul eve.. ben Inönü'ye şeklinde.Elbette Süpermen vs Clark Kent formatında uygun kıyafete yolda bürünerek..

Pentagram ve Alice in Chains'i maalesef kaçırdım ama Rammstein sahne performansında doruğa çıktı her zamanki gibi..Sahnede adam yakıldı o kadar yani..Eifersuct ve Mein Teil çalmadılar gerçi ama canları sağolsun..

Cumartesi Manowar ve Accept günüydü..Manowar nedenini anlamak mümkün olmayan bir inatla eski baba şarkılarını çalmasa da yine yeniden dünyanın yaşayan ve performansa devam eden en büyük metal vokalisti Eric Adams'ı boyalı saçlarıyla da olsa yeniden izlemek müthiş bir eğlenceydi..Joey Di Maio'nun kulaktan aldığı sufleyle uzun uzun Türkçe konuşması ve ona buna sataşması da cabası.."Other bands play Manowar kills "..diye böğürdük bol bol...

Accept'i tanımayan bilmeyen ergenler büyük ayıp ettiler Manowar'dan sonra çıkarak ve gerçek bir efsane grubu kaçırdılar..Adamlar çalabilecekleri ne varsa çaldılar..Balls to the wall,metal heart ve hatta gaz metal şarkıları compilation'imin ilk sırasındaki Fast as a Shark ve mukemmel Princess of the Dawn...Yetmedi Bolero'yu coverladılar..yetmedi In the Hall of the mountain king çaldılar.."Bu neydi yahu çocuklar" soruma "Beetlejuice" cevabını veren sevgili genç dostlarımı da Odin'e haval ediyorum..

Bunca fiziksel işkence yetmiyormuş gibi hem cumartesi hem pazar sabahı ağır sporla yüklendiğim bedenimi Pazar 14.00'de İnonü'ye attığımda belim bana "jubile yap ey sahip" demeye başlamıştı bile...

Anthrax'la girizgah yaptıgımız Thrash Metal'in Big four'u zirvesi, acıların efsanesi Dave Mustaine babanın Megadeth'iyle devam etti..Tam 40 dakika sound check yapıp yine de ne gitarı ne vokali ayarlayabilmeyi becerebilen gerizekalı ekip yüzünden gitarını amfiye geçirtecek kadar babayı delirten rezalete rağmen çok iyi performanstı..

Megadeth bittiğinde bizim de anamız mutlu ve mesut bir şekilde ağlamıştı ve Slayer'i tuvalet merdivenlerinde serilmek suretiyle dinledik..400 TL bayıldığımız sahne önü biletleriyle boş tribünde dinlenmemiz "yassah hemşerim " zihniyetiyle engellenmişti her nedense ve orada stat görevlisi, " Sibel Can ne zaman çıkacak bey" bakışlı hanımı ve aile efradı yayılıyordu..Böylece uluslarası metal festivaline de oriental ve ahbap çavuş ve dahi "ben kural koydum oldu,yersen gardaş" sosunu da eklemiş olduk..


Metallica..her zamanki gibiydi..Geçen sene seyirciyle diyalogunda saçmalayan James abi de bu sefer andropozdan çıkmıştı..Performans süperdi, playlist şahaneydi..Ah bir de Nothing Else Matters'siz ve çakmaksız Metallica konseri de dinlesek...

Festivalden akılda kalan notlara bakarsak...

- İlk günkü post toplantı üstü uçak yolculuğu gerginliğiyle geldiğim konserde pogocu ergenlere girmemize engel olup arkadaşlarına göbek geren "buffer birader"

- "Mehmet Sindel'in sevdiği şarkılar" formatında yaptığım karışık "best of metal" cd'imde yeralan şarkılardan 4'ünü canlı dinleme orgazmı : Du Hast - Rammstein , The Four Horsemen - Metallica , Symphony of Destruction ve Peace Sells...- Megadeth

- Birçok grubun Dio'ya rahmeten Heaven & Hell'i çalması.

- Big 4'un Sofya'da TV çekimi için hep beraber " Am I Evil" 'i terennum edip bizi beklentiye sokması ve beklentimizin boşa çıkması

- 24 saat süren bel ve sırt agrısı ve ses kısıklığı...

- Evrim'in yüzünde Buster Keaton bakışıyla ,sigarasını gözüne sokmaya çalışan kızın bileğini kavrayıp,sigarasını elinden alıp yerde ezmesi..Kızın yanındaki rahmetli Bahadır Akkuzu'nun yandan yemişine benzeyen oğlanın arkasına dönüp bizim ölümcül bakışlarımızı görmesini müteakkip " sevgilim adamlar haklı " demesi..Bir ilişkinin bitmesi ve biraderin festivalin diğer günlerinde yeni bir kız arkadaşla görülmesi

Artık geriye Iron Maiden ve AC/DC kaldı..Ya Türkiye'de ya da deplasmanda göreceğiz mutlaka ve sonrasında ben artık tribüne çıkıyorum yaş haddinden emekli olarak !..