Alpler

Komşunun yetiştirdiği genç Yorgos Lanthimos'un şok edici Köpek Dişi'nden sonra çektiği 2.filmi Alpler de aynı kulvarda başarıyla gidiyor.

Yoldaşı Efthmis Filippou ilkinde olduğu gibi bu filmde de co-writer..

Hanekevari bir soğuk şiddet ve tamamen duygusuz bir cinsellikle yoğrulmuş alaycılık her iki filmin ve anlaşılan yazarların ve yönetmenin ortak sinema tavrı.

Güzel olan o ki hiç de iğreti durmuyor anlatılan hikayenin boğuculu ve bu yalın, dışarıda bıkan dalgacı uslup.

Köpekdişi'nde, yaratılmış bir sanal dünyadan kaçmayan kalkan karakteri; Alpler'de ise kendine bir sanal dünya kurmaya çalışan karakteri izliyoruz,bir madeni paranın iki yüzü gibi.Ve her iki karakteri de aynı kadın oyuncu başarıyla oynuyor.

Bir insanın yerine geçmek için sorulan "En sevdiğin oyuncu kim ?" sorusu ise manyakça komik bir seçim.

Yasu be Yorgo !..

Kırmızı Balon

Albert Lamorisse'in 1956 yılı yapımı 33 dakikalık Kırmızı Balon'u

Dostluk
Sevgi
Baskı
Muziplik
Saflık
Aşk
Acımasızlık
Kıskançlık
Yıkıcılık
Umut

üzerine,

Kısacık ama dahice ve çok sıcak bir film
Sonu güzel biten şeyler güzeldir

Ama olanların da unutulmaması gerekir

Armutun sapı .. Elmanın çipi

Ünlü sermayedarlarımızdan birisi bakın ne demiş :

"Steve Jobs, “sürekli devrim”den yana bir vizyonerdi".

Tabii tabii..

Troçki ,Angry Birds'de 62.levela çıkmıştı

Kropotkin kimseler bakmazken Grinder'da hemcinsleriyle buluşan biriydi

Bukhanin de sabahtan akşama kadar "tek ülkede devrim"cileri durtuyordu "feys"ten..

Kavramların içi bu kadar boşaltılınca...


Meydanlarda kıçı ısırılmış elmalı şanlı bayraklar dalgalanacak !

8 Mart emekçi kadınlar gününde duyarlı reklamcı genç, PR 'ci sevgilisini Cihangir'e içki içmeye götürmeden önce ona kırmızı karanfil hediye edecek, kız Laboutinleriyle uyumlu renkteki çiçeği tüm sömürülen bacılarımız adına koklayacak

Bilgi vikipedyada çoğalarak demokratlaşacak ,içeriğinin manipule edilmesine takılınmaksızın..

Bir gün dünyada tüm kitapların yokolması için ihtiyacımız olan tek şey Fahrenheit 451 derecelik yakıcı sıcak bile değil sisteme göndereceğimiz küçük bir virüs olacak..

Yaşasın Siyah boğazli kazaklı totaliteryen 3.0..

Pardon sürekli devrim demişlerdi değil mi ? :

3.1
3.2
3.3
3.4
...
..

Lö Söküröv - Ana ve Oğul

Sokurov'un büyük büyük babası Napolyon orduları saflarında Prusya'yla savaşırken düşmana sığınıp oradan da Rusya'ya göçmüş bir Fransız olmalı.

Zira bu film,en önemli,en derin, en beğendiğim sinemalardan biri olan Rus sinemasının bir örneği olmaktan çok Fransız yüzeysellik ve anlamsızlığına sahip

Deneysellik bir şey doğurabildiği zaman katlanılabilir bir zul sanırım ve bu deneyden de yeni bir açılım,yeni bir yol doğmamış maalesef sinema sanatı için

Olan basitçe ve maalesef ,aşırı biçimci resim estetiğiyle sinemanın ırzına geçilmesi..


Sinematografi fetişizmine karşılığım bir yana bu filme dair tüm nesnel değerlendirmelere göre de sadece görsellikte değil sesin kullanımında da ifrat var

Filmde iki metafor kullanılmış ki evlere şenlik :
Ölüm ve yaşam için kelebek metaforu ve doğa ve ana metaforu ..Takdir edersiniz ki bu ikisi de dünyanın en sığ,en yavan ve 10 yaşındaki bir çocuğu bile şaşırtıp düşündürtmeyecek metaforlarından.

Başrol oyuncusu kadının çok anlamlı, çok farklı ve büyük oyunculuklar vaadeden yüzünü ve bakışlarını da bozuk para misali harcamış ne yazık ki Sokurov

Hepsinden belki daha acıklı olan,daha öfke uyandıran ise Rus sinemasının geçmişteki ve günümüzdeki büyük ustalarının ( Tarkovski, Konchalvsky,Mikhalkov,Klimov, Balabanov, Zygnaitszev) hepsinin bazen isteyerek ama çoğu zaman kendiliğinden ve kaçınılmaz olarak eserlerine sinen ve tüm algılarımızla hissettiğimiz Rusya'nın ruhunu bırakın yakalayamamış olması ,bundan bir nebze bile barındıramaması.


Filmin belki tek iyi yanı sadece 70 dakika sürmesi ama bu da kendisine dakika başına en büyük sıkıntı ve bunaltı yaratmayı başarabilmiş film ödülü getiriyor

Torino Atı - Let there be dark

Tanrı dünyayı 6 günde yaratip ,7.günde dinlenirken; Macar sinema tanrısı Bela Tarr dünyayı 6 günde yok edip üstüne zihinlerimizi 7.gün tembelliginden mahrum ediyor

Tanrının ölümünü muştulayan Nietszche'nin karşısına sakat,dermansız,çaresiz bir tanrı koyuyor

Bu tüm zamanların en tüyler ürpertici, en minimalist, en biçimci ,en sanatsal, en derin kıyamet filminde,
Tanrının,dünyanın,insanlığın ölümünü,
daha doğrusu intiharını izliyoruz..
Sırasıyla tahtakurtları,su,at,ışık intihar ediyor
Sonra insan ve en sonra da tanrı..

Ve son filmi olmasi bağlamında belki de Bela Tarr sinemasının görkemli intihari..

Öte yandan yalın bir hiçlikte yaşayan insanların dayanılmazlığı...
Anadolu'da seyahat ederken dağ başında "hiç"liğin ortasında konuşlanmış bir iki ev gördüğümde onların yaşamlarını düşünüp hep korkmuş ve ürpermişimdir.
İşte bu hiçlikte,bu yalnızlikta,bu monotonlukta yaşanıp biten binlerce yaşam var ve bunu sinemada 2.5 saat izlemeye bile tahammül edemiyoruz

Torino Atı o kadar eşsiz bir film ki mükemmel tekniğine bile çok kafa yoramıyor insan.Oysa ne büyük haksızlık..
Ruzgar'ı Tarkovski'den bile iyi "oynatıp" beni sadece kışın ikinci kere seyrederken değil baharda sımsıcak sinemada bile üşüten, patates soyulurken her defasında elimi yakan bir film.

Kameranın o rutini sürekli başka açıdan yakalaması,filmin bir karakteri haline gelen müzik, atın da kendisi, pencereden dışarı bakış,evden kuyuya çıkış sahneleri...

Kameranın ,sinemanın her türlü tekniğini neredeyse bir mikrocerrahi ustalığıyla kullanıp hiç birini kullanmamış duygusu yaratacak saflığa ulaşmış bir ustalıkla yapılan bu film sadece Bela Tarr'ın son filmi olmayacak.

Bu bildiğimiz anlamıyla sinemanın da sonu.

Torino Atı'ndan sonra sadece sinema değil seyreden her şanslı insan da farklı birşeye dönüşecek.